Amusementswaarde: 9,1

Aantal toeschouwers: 174 (incl toeschouwers terras)

Na het geweldig kampioenschap van het G team moesten we ook een mooi resultaat neerzetten vandaag. Uit werd in de stortregen en kou met 2-0 verloren. Nu een wedstrijd bij een temperatuur van 28 graden en een stralende zon. Degene die verwachtte dat Daalhof er meteen bovenop zou zitten die kwam bedrogen uit. In de 4e en 9e minuut scoorde Amstenrade en de middag leek op een drama uit te lopen. Daalhof was absoluut niet bij de les en kreeg meteen de rekening gepresenteerd. Bam, Bam !! Even dwaalde de gedachten naar de thuiswedstrijd tegen Bemelen waar Daalhof afgedroogd werd. Gelukkig haperde de Amstenrade machine en Daalhof trok het initiatief naar zich toe. Xander kreeg hun nr 7 in de tang, de spits was voor Max en Tim schakelde ook zijn opponent uit. Joery rende weer de nodige kilometers en voorin gingen Jordy en Keano voorop in de strijd. Daalhof ging voetballen en de mooie combinaties waren gelukkig weer te zien. Boy leek een krachtige stofzuiger van het degelijke merk Kärcher en Devanyo speelde ook weer een puike partij. Aan de rand van het strafschopgebied mocht Dean een vrije trap nemen. Hij drukte de bal en scoorde de verdiende anslusstreffer ( = Amstenraads dialect ), 1-2. Rust.

Een ontketend Daalhof kwam uit de catacomben. Danny en Randy kwamen in het veld en Dean schoof door naar het middenveld. Meteen werd er druk gezet en creëerde Daalhof enkele kansen. Na een mooie aanval werd Joas door Jordy vrij gezet voor doel en hij schoot de gelijkmaker binnen. Amstenrade was rijp voor de sloop. Daalhof gaf geen enkele kans meer weg maar moest zichzelf alleen nog belonen met een doelpunt. Inmiddels was het balbezit percentage opgelopen naar 67% voor Daalhof. Het publiek stond volledig achter het team en blies de spelers als het ware richting het doel van Amstenrade. De ene aanval na de andere richting het doel van Amstenrade. Ik zag enkele supporters hun vingers aflikken bij het goede spel van Daalhof. In de 61e minuut een fraaie tikkie/takkie aanval die voor de voeten kwam van Devanyo. Met een typisch sleepbeweging (zoals , voor de oudere lezers, Brain Laudrup dat kon ) passeerde hij de rechtsback en krulde de bal naar de 1e paal. Daar stond Joas die de bal inkopte in de lange hoek. Het publiek ging uit het dak en als ik een zuid amerikaanse verslaggever zou zijn dan riep ik “gooooooooooooooooal”. Nu moest Daalhof doorzetten en toch ook oppassen voor de spaarzame kansjes van Amstenrade. Inmiddels waren Junus en Tum ook ingevallen. De kansen voor Daalhof stapelden zich op en Junus kopte via de doelman op de lat. Ook Joas raakte nog de lat, kortom een ware stormloop. In de 77e minuut kreeg Daalhof terecht een strafschop en kon Joas de wedstrijd definitief beslissen. Helaas raakte hij de paal en bleef het spannend tot de laatste minuut. Gelukkig hield Mylan zijn doel schoon en wist Daalhof dus overtuigend terug te komen van 0-2 naar 3-2. Nog twee finales en bij goed resultaat dan een promotieduel. Volgende week de rechtstreekse concurrent Abdissenbosch. Zoals Daalhof de 2e helft voetbalde hoeft het voor niemand bang te zijn.

Man van de wedstrijd : Joas. Scoorde de 2-2 en 3-2 en is inmiddels met 18 doelpunten de clubtopscorer (en dat grotendeels als middenvelder). Enig smetje is de gemiste penalty maar anders had Daalhof ook weer een wedstrijdbal minder gehad.

Quote van de dag : een speler roept...”Scheids, U mag ook uit de middencirkel komen hoor”. Deze (met alle respect) oudere scheidsrechter kon het tempo van de wedstrijd fysiek niet meer aan.